Wat als de juf ineens een TikTok-ster wordt? Voor basisschooldocente Didem Aykilic (Hoorn, 24 juli 1994) begon het met één video – eigenlijk bedoeld als gebbetje – en 3.000 volgers op de eerste avond. Nu volgen bijna 80.000 mensen haar op het filmpjesplatform, waar ze het dagelijkse leven in groep 6 en 7 van Het Spectrum uit Hoorn laat zien. Maar Aykilic – van Turkse komaf – blijft eerst en vooral docent. In 2024 behoorde ze zelfs tot de top 3 docenten van het basisonderwijs bij de verkiezing Leraar van het Jaar. Ook trad ze dat jaar op als dagvoorzitter rond het 100-jarig jubileum van de diplomatieke banden tussen Nederland en Turkije. Haar kracht als juf? De relatie die zij elk schooljaar vanaf de eerste week met haar leerlingen aangaat en waarin zij elke dag investeert. Aykilic: “Pedagogisch en didactisch moet een docent gewoon oké zijn, maar álles rust op een relatie.”

De weg naar TikTok-succes
Op haar TikTok-account (@jufdidem) is een juf met flair te zien, eentje met zichtbaar plezier in haar werk. Een juf die leerlingen veel vragen stelt, naar hen luistert en lichaamstaal effectief inzet. Aykilic geeft les op souplesse. Er staat een juf die haar vak op en top meester is. Aykilic brengt nu al tien jaar ervaring over de bühne met de nodige schwung en zelfverzekerdheid. Toch leert ze als juf nog altijd: “Ik heb het gevoel dat ik nog altijd lerende ben en dat altijd zal blijven. Zo moet je er ook als docent in blijven staan.” Op TikTok laat ze vooral zien hoe sterk ze haar vak beheerst: haar profiel schetst het beeld van een gepassioneerde docente die met elke video tienduizenden tot honderdduizenden kijkers weet te boeien.

Dit ‘TikTok-succes’ begon rond de covidtijden die juist voor het onderwijs zo desastreus waren. Eigenlijk ontspon het met een grapje. Hoewel de school van Aykilic de uitslag van de Cito-toets in groep 7 door de leervertraging van de coronatijd niet officieel liet meetellen, moesten de leerlingen van hun docent wel aan de bak. Mits hun juf één TikTok-filmpje zou opnemen en plaatsen – in navolging van enkele andere, landelijke en populaire juffen en meesters op het platform – zouden de leerlingen hun schouders eronder zetten en hun best doen. En dus ging Aykilic overstag. “Eén filmpje en het is klaar: ik kom mijn woord na en de leerlingen komen hun woord na. Prima.”

Maar het filmpje bleek een echte hit. Die avond stond de teller van haar volgersaantal al op 3.000. Later die week tikte ze al de 10.000 volgers aan. “Dat vond ik toen heel ongemakkelijk”, blikt de docent uit Hoorn terug. Aykilic wilde het aanvankelijk bij die ene eerste video houden, maar ouders en leerlingen haalden haar over om ermee door te gaan. Daarbij haalde het onderwijs in die tijd vaak om de verkeerde redenen het nieuws. “Ik wilde met mijn TikToks laten zien hoe leuk het onderwijs is en hoeveel plezier je eruit kan halen. Toen dacht ik: misschien hebben de leerlingen gelijk en kan ik een inkijkje geven in hoe leuk het onderwijs is.” Haar andere doel is om doodnormale onderwijsmomenten op een doodgewone dag te laten zien. Geen enkel filmpje is voorbereid: alle momenten zijn puur en spontaan. “De kinderen hebben het vaak niet eens door dat er een telefoon op een standaard in het lokaal staat.”

De perfecte les bestaat niet
Maar een juf die de grip op haar klas mist, zal niet snel geneigd zijn haar lespraktijk op TikTok te etaleren. Aykilic – die wekelijks en soms zelfs dagelijks een filmpje plaatst – heeft dan ook duidelijk de regie over haar groep. Ze dankt haar succes aan een strakke organisatie en goed tijds- en klassenmanagement. Andere docenten benaderen de 30-jarige Aykilic geregeld via TikTok met vragen over haar succesformule in de klas. Toch benadrukt ze steeds weer: perfect wordt het nooit. “Het gaat nooit perfect in het onderwijs, hoe goed je het ook hebt voorbereid. Het kán niet perfect.”

Daarmee raakt ze ook aan haar eigen valkuil: de neiging om toch steeds naar perfectie te streven. De realiteit laat zich echter niet vangen in perfecte plannen. Doordat je in het onderwijs met 25 verschillende individuen op de klasvloer te maken hebt, kunnen zelfs de beste lesplannen soms weer de prullenbak in. Aykilic weet ook als geen ander dat een les altijd nóg mooier of nóg beter had gekund, terwijl haar intenties ontzettend goed zullen zijn geweest. “We (docenten, red.) doen het werk met zo veel passie en liefde. Ik ga ervan uit dat dat wel goed is. Dan is het oké als het niet gaat zoals verwacht, omdat je toch wel ergens verschil aan het maken bent.”

Relatie met leerling als bakermat voor succes
De sleutel tot het sterke klassenmanagement van Aykilic ligt niet alleen in vastomlijnde regels of routines, maar ook in de oprechte connectie die zij met haar leerlingen aangaat. Zo is Aykilic pleitbezorger van het idee dat relatie de basis is van goed lesgeven. “Natuurlijk, pedagogisch en didactisch moet een docent ook gewoon oké zijn, maar ik denk dat álles rust op een relatie.” In het onderwijs gaat het bovendien vaak over gedrag, maar dat is volgens Aykilic vaak slechts de buitenkant. Ieder kind brengt iets mee dat niet direct zichtbaar is: het kind achter dat gedrag. Pas wanneer een docent met een neutrale bril op pure interesse in de leerling toont, wordt duidelijk wie tegenover hem of haar zit. Aykilic: “Dat doe ik door continu te investeren. Continu de interesse oprecht te houden en vanaf de eerste week van het schooljaar vragen te stellen. Dat is heel belangrijk. Én dingen proberen te onthouden. Als een leerling een belangrijke voetbalwedstrijd in het weekend speelt, vind ik het belangrijk om daar op maandag op terug te komen. Als leerlingen weten dat er oprechte interesse is, willen ze ook echt veel delen.”

Toch krijgt ook Juf Didem (Turks voor ‘oogappeltje’) in groep 7 soms te maken met lastige pubers. Een aantal jongens besteedde laatst het rekenkwartier op de laptop niet aan sommen, maar aan gamen. Boos wordt Aykilic in zo’n situatie zelden, maar het raakt haar wel op een ander vlak: het vertrouwen dat ze haar leerlingen geeft. Deze misstap van het groepje leerlingen wist Aykilic om te buigen tot een leermoment. De ‘Vraag van de dag’ – een vaste lesactiviteit van Aykilic – werd die dag niet door de leerlingen bedacht, maar door hun juf: Wat maakt iemand betrouwbaar? De leerlingen moesten hun antwoorden formuleren aan de hand van kernwaarden. Pas daarna lichtte Aykilic toe waarom ze die vraag had gesteld en benoemde ze het gamen. “Vervolgens hebben we besproken hoe we dit in de toekomst kunnen voorkomen. Ik leg het bij de groep neer om groepsgevoel en meningen te creëren.”

Leraar van het Jaar en toekomstplan
Het succes van Aykilic voor de klas – én op TikTok – blijft niet onopgemerkt. Vorig jaar is ze door leerlingen en ouders genomineerd voor Leraar van het Jaar binnen het primair onderwijs. Haar nominatie verdween aanvankelijk in een stapel inzendingen, maar wist later door te dringen tot de top 10. “Dan kom je in een rollercoaster terecht: je stuurt een filmpje in, stuurt brieven op namens jezelf, de ouders en leerlingen en je leidinggevende.” Uiteindelijk schopte de juf van Het Spectrum het zelfs tot de top 3.

Eerder dat jaar trad Aykilic, die net zo vloeiend Turks als Nederlands spreekt, op als dagvoorzitter bij een evenement ter ere van honderd jaar diplomatieke betrekkingen tussen Nederland en de Turkse republiek. “Dat was een mooie klus om te doen, heel verbindend”, blikt ze trots terug. In 2025 gaf Aykilic bovendien een lezing op de Nationale Onderwijstentoonstelling (NOT) met als onderwerp ‘Achter elk gedrag schuilt een kind’. Die ‘podiumervaringen’ wakkerden haar ambitie aan. In de toekomst hoopt ze namelijk meer van zulke verbindende rollen te vervullen. Aan lesgeven blijft ze hoe dan ook trouw, maar over vijf jaar hoopt ze haar vak als juf te combineren met een baan waarin ze haar creativiteit nóg breder kan inzetten.

Ten minste tot die tijd blijft Aykilic actief op TikTok, waar ze ook zij-instromers en twijfelende docenten een hart onder de riem steekt. “Jouw filmpjes laten zien dat werken in het onderwijs geweldig is”, hoort ze dan. “Dat vind ik heel waardevol.”

Kijk hieronder naar één van de TikToks van Juf Didem: